Hayatta yaptığımız davranışlarımızın büyük bir bölümü otonom hareketlerdir.
Yani düşünmeden yaptığımız davranışlardır. Bilinçli zihnimize ait davranışlar çok
küçük bir yüzde kapsamaktadır.ve bilinçaltı bu davranış kalıplarını erken
çocukluk döneminde tıpkı bir bilgisayar gibi depolar. Çocuklukta yaşadığımız
herhangi bir şiddetli kaygı, korku vb.… durumda bilinçaltı bunu kayıt altına
alır.ve yetişkin yaşımızda aynı olaya benzer bir durumda aynı tepkiyi verir.
Örneğin çok küçük yaşlarda şiddete maruz kaldıysanız yetişkin yaşınızda
karşınızdaki bir kişiyle tartışıyorken aniden elini kaldırsa siz dayak yiyecekmiş
gibi kendinizi korumaya alabilirsiniz.
Toplum önünde konuşmaktan rahatsız olan danışanlarımızla yaptığımız
çalışmalarda kök hikâyeye ulaştığımızda, birçoğunun küçükken aile ortamında
herhangi bir konuyla ilgili küçük düşürüldüğünü ya da aşağılandığını tespit
etmekteyiz. Ebeveynlerimiz tarafından uygulanan bu ve buna benzer tutumlar
çocuk zihnimizle belirli savunma mekanizmaları geliştirmemize neden
olmaktadır. Amacı sadece bizi korumak olan bilinçaltımızın yaptığı bu kayıtlar
ilerleyen yaşlarda hiçbir anlam ifade etmese de aynı şekilde davranmamıza
neden olur. Bize ait olmayan bu savunma mekanizmaları (şiddet olan bir
ortamda bulunurken acı çekme, kalabalık önünde konuşmakta zorlanma
vb…)yetişkin hayatımızda zorluklar yaşatır.
Regresyon bu ve benzeri bize aitmiş gibi gözüken saklı kayıtları gün yüzüne
çıkarmak için yaş geriletme yöntemiyle çocukluğumuzun o sorunlu dönemine
ulaştırır.
